სიახლეები

საკვების ნაწილაკების ზომის განსაზღვრის მეთოდი

საკვების ნაწილაკების ზომა ეხება საკვების ნედლეულის, საკვების დანამატების და საკვები პროდუქტების სისქეს. დღეისათვის შესაბამისი ეროვნული სტანდარტია „ორფენიანი საცრის გაცრის მეთოდი საკვების დაფქვის ნაწილაკების ზომის განსაზღვრისათვის“ (GB/T5917.1-2008). ტესტის პროცედურა მსგავსია ამერიკული სოფლის მეურნეობის ინჟინრების საზოგადოების მიერ გაცემული ტესტის მეთოდის. საკვების დამტვრევის ინტენსივობის მიხედვით დამტვრევა შეიძლება დაიყოს ორ ტიპად: უხეში დამტვრევა და წვრილი დამტვრევა. ზოგადად, ნაწილაკების ზომა 1000 მკმ-ზე მეტია უხეში დამსხვრევისთვის, ხოლო ნაწილაკების ზომა 600 მკმ-ზე ნაკლებია წვრილად დამსხვრევისთვის.

ნაწილაკების ზომის ეფექტი მარცვლეულის საკვების ენერგიასა და საკვები ნივთიერებების მონელებაზე

ბევრმა კვლევამ შეაფასა მარცვლეულის ნაწილაკების ოპტიმალური ზომა და ნაწილაკების ზომის გავლენა ენერგიისა და საკვები ნივთიერებების მონელებაზე. ნაწილაკების ზომის ოპტიმალური ზომის სარეკომენდაციო ლიტერატურის უმეტესობა გამოჩნდა მე-20 საუკუნეში და ითვლება, რომ საკვებს საშუალო ნაწილაკების ზომით 485-600 μm შეუძლია გააუმჯობესოს ენერგიისა და საკვები ნივთიერებების მონელება და ხელი შეუწყოს ღორის ზრდას.

მრავალრიცხოვანმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მარცვლეულის დაქუცმაცებული ნაწილაკების ზომის შემცირება აუმჯობესებს ენერგიის მონელებას. ხორბლის მარცვლის ზომის შემცირებამ 920 მკმ-დან 580 მკმ-მდე შეიძლება გაზარდოს სახამებლის ATTD, მაგრამ არ ახდენს გავლენას GE-ს ATTD მნიშვნელობაზე. GE, DM და CP ღორების ATTD, რომლებიც იკვებებოდნენ 400 μm ქერის დიეტაზე, უფრო მაღალი იყო, ვიდრე 700 μm დიეტის დროს. როდესაც სიმინდის ნაწილაკების ზომა შემცირდა 500 μm-დან 332 μm-მდე, გაიზარდა ფიტატის ფოსფორის დეგრადაციის სიჩქარეც. როდესაც სიმინდის მარცვლის ზომა შემცირდა 1200 μm-დან 400 μm-მდე, DM, N და GE ATTD გაიზარდა 5%, 7% და 7% შესაბამისად, და საფქვავი შეიძლება ჰქონდეს გავლენა ენერგიასა და საკვები ნივთიერებების მონელებაზე. . როდესაც სიმინდის მარცვლის ზომა შემცირდა 865 მკმ-დან 339 მკმ-მდე, მან გაზარდა სახამებლის, GE, ME და DE დონეების ATTD, მაგრამ არ ქონდა გავლენა P-ის მთლიან ნაწლავურ მონელებაზე და AA-ს SID-ზე. როდესაც სიმინდის მარცვლის ზომა შემცირდა 1500μm-დან 641μm-მდე, DM, N და GE ATTD შეიძლება გაიზარდოს. DM, GE-ს ATTD და ME დონეები ღორებში, რომლებიც იკვებებოდნენ 308 μm DDGS ღორებში უფრო მაღალი იყო, ვიდრე 818 μm DDGS ღორებში, მაგრამ ნაწილაკების ზომას არ ჰქონდა გავლენა N და P-ის ATTD-ზე. ეს მონაცემები აჩვენებს, რომ DM, N და ATTD. GE შეიძლება გაუმჯობესდეს, როდესაც სიმინდის მარცვლის ზომა შემცირდება 500 მკმ-ით. ზოგადად, სიმინდის ან სიმინდის DDGS ნაწილაკების ზომა არ მოქმედებს ფოსფორის მონელებაზე. ლობიოს საკვების გამანადგურებელი ნაწილაკების ზომის შემცირებამ ასევე შეიძლება გააუმჯობესოს ენერგიის მონელება. როდესაც ლუპინის ნაწილაკების ზომა შემცირდა 1304 მკმ-დან 567 მკმ-მდე, GE და CP-ის ATTD და AA-ს SID ასევე გაიზარდა ხაზობრივად. ანალოგიურად, წითელი ბარდის ნაწილაკების ზომის შემცირებამ ასევე შეიძლება გაზარდოს სახამებლის და ენერგიის მონელება. როდესაც სოიოს ფქვილის ნაწილაკების ზომა შემცირდა 949 მკმ-დან 185 მკმ-მდე, მას არ ჰქონდა გავლენა ენერგიის საშუალო SID-ზე, არსებით და არაარსებით AA-ზე, მაგრამ ხაზობრივად გაიზარდა იზოლეიცინის, მეთიონინის, ფენილალანინის და ვალინის SID. ავტორებმა შესთავაზეს 600 მკმ სოიოს ფქვილი ოპტიმალური AA, ენერგიის მონელებისთვის. უმეტეს ექსპერიმენტებში, ნაწილაკების ზომის შემცირებამ შეიძლება გაზარდოს DE და ME დონეები, რაც შეიძლება დაკავშირებული იყოს სახამებლის მონელების გაუმჯობესებასთან. სახამებლის დაბალი შემცველობისა და ბოჭკოს მაღალი შემცველობის მქონე დიეტებისთვის, დიეტის ნაწილაკების ზომის შემცირება ზრდის DE და ME დონეებს, რაც შეიძლება დაკავშირებული იყოს საჭმლის მომნელებელი სიბლანტის შემცირებასთან და ენერგეტიკული ნივთიერებების მონელების გაუმჯობესებასთან.

საკვების ნაწილაკების ზომის გავლენა ღორებში კუჭის წყლულის პათოგენეზზე

ღორის კუჭი იყოფა ჯირკვლოვან და არაჯირკვლოვან რეგიონებად. არაჯირკვლოვანი არე არის კუჭის წყლულის მაღალი სიხშირის არე, რადგან ჯირკვლის არეში კუჭის ლორწოვან გარსს აქვს დამცავი ეფექტი. საკვების ნაწილაკების ზომის შემცირება კუჭის წყლულის ერთ-ერთი მიზეზია და წარმოების ტიპმა, წარმოების სიმჭიდროვემ და საცხოვრებლის ტიპმა ასევე შეიძლება გამოიწვიოს კუჭის წყლული ღორებში. მაგალითად, სიმინდის მარცვლის ზომის შემცირება 1200 მკმ-დან 400 მკმ-მდე და 865 მკმ-დან 339 მკმ-მდე შეიძლება გამოიწვიოს ღორებში კუჭის წყლულის სიხშირის ზრდა. კუჭის წყლულის სიხშირე ღორებში, რომლებიც იკვებებოდნენ 400 მკმ სიმინდის მარცვლის მარცვლის მარცვლებით, უფრო მაღალი იყო, ვიდრე ფხვნილის იგივე მარცვლის ზომა. გრანულების გამოყენებამ გამოიწვია კუჭის წყლულების სიხშირე ღორებში. თუ ვივარაუდებთ, რომ ღორებს განუვითარდათ კუჭის წყლულის სიმპტომები თხელი მარცვლების მიღებიდან 7 დღის შემდეგ, მაშინ უხეში მარცვლებით 7 დღის განმავლობაში კვებამ ასევე შეამსუბუქა კუჭის წყლულის სიმპტომები. კუჭის წყლულის შემდეგ ღორები მგრძნობიარეა Helicobacter ინფექციის მიმართ. უხეშ საკვებთან და ფხვნილ საკვებთან შედარებით, კუჭში ქლორიდის სეკრეცია გაიზარდა, როდესაც ღორებს აჭმევდნენ წვრილად დაქუცმაცებულ დიეტას ან მარცვლებს. ქლორიდის მატება ასევე ხელს შეუწყობს Helicobacter-ის გამრავლებას, რაც იწვევს კუჭში pH-ის დაქვეითებას. საკვების ნაწილაკების ზომის გავლენა ღორების ზრდასა და წარმოების ეფექტურობაზე

საკვების ნაწილაკების ზომის გავლენა ღორების ზრდასა და წარმოების ეფექტურობაზე

მარცვლის ზომის შემცირებამ შეიძლება გაზარდოს საჭმლის მომნელებელი ფერმენტების მოქმედების არეალი და გააუმჯობესოს ენერგიისა და საკვები ნივთიერებების მონელება. თუმცა, საჭმლის მონელების ეს ზრდა არ ითარგმნება ზრდის ეფექტურობის გაუმჯობესებაში, რადგან ღორები გაზრდის საკვების მიღებას საჭმლის მონელების ნაკლებობის კომპენსაციისთვის და საბოლოოდ მიიღონ საჭირო ენერგია. ლიტერატურაში მოხსენებულია, რომ ხორბლის ნაწილაკების ოპტიმალური ზომა რძიდან გამოყვანილი გოჭებისა და მსუქანი ღორების რაციონში არის, შესაბამისად, 600 მკმ და 1300 მკმ. 

როდესაც ხორბლის მარცვლების ზომა შემცირდა 1200 μm-დან 980 μm-მდე, საკვების მიღება შეიძლება გაიზარდოს, მაგრამ საკვების ეფექტურობას არანაირი ეფექტი არ მოჰყოლია. ანალოგიურად, როდესაც ხორბლის მარცვლების ზომა 1300 მკმ-დან 600 მკმ-მდე შემცირდა, 93-114 კგ გასასუქებელი ღორების კვების ეფექტურობა შეიძლება გაუმჯობესებულიყო, მაგრამ მას არანაირი გავლენა არ მოუხდენია 67-93 კგ-იან ღორებზე. სიმინდის მარცვლის ზომის ყოველი 100 მკმ შემცირებისთვის, მზარდი ღორების G:F გაიზარდა 1.3%-ით. როდესაც სიმინდის მარცვლის ზომა შემცირდა 800 მკმ-დან 400 მკმ-მდე, ღორების G:F გაიზარდა 7%-ით. სხვადასხვა მარცვლებს აქვთ ნაწილაკების ზომის შემცირების სხვადასხვა ეფექტი, როგორიცაა სიმინდი ან სორგო ნაწილაკების იგივე ზომით და ნაწილაკების ზომის შემცირების იგივე დიაპაზონით, ღორები უპირატესობას ანიჭებენ სიმინდს. როდესაც სიმინდის მარცვლის ზომა შემცირდა 1000μm-დან 400μm-მდე, ღორების ADFI შემცირდა და G:F გაიზარდა. როდესაც სორგოს მარცვლის ზომა შემცირდა 724 მკმ-დან 319 მკმ-მდე, ასევე გაიზარდა ღორების G:F. თუმცა, ღორების ზრდის ტემპი, რომლებიც იკვებებოდნენ 639 მკმ ან 444 მკმ სოიოს ფქვილით, მსგავსი იყო 965 μm ან 1226 μm სოიოს ფქვილის, რაც შეიძლება გამოწვეული იყოს სოიოს ფქვილის მცირე დამატებით. ამრიგად, საკვების ნაწილაკების ზომის შემცირებით მიღებული სარგებელი აისახება მხოლოდ მაშინ, როდესაც საკვებს დაემატება დიეტაში დიდი პროპორციით.

როდესაც სიმინდის მარცვლის ზომა შემცირდა 865 μm-დან 339 μm-მდე ან 1000 μm-დან 400 μm-მდე, ხოლო სორგოს მარცვლის ზომა შემცირდა 724 μm-დან 319 μm-მდე, შესაძლოა გაუმჯობესებულიყო ღორების კარკასის დაკვლის სიჩქარე. ანალიზის მიზეზი შეიძლება იყოს მარცვლის ზომის შემცირება, რაც იწვევს ნაწლავის წონის შემცირებას. თუმცა, ზოგიერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ როდესაც ხორბლის მარცვლის ზომა მცირდება 1300 მკმ-დან 600 მკმ-მდე, ეს არ ახდენს გავლენას გამსუქებელი ღორების დაკვლის სიჩქარეზე. ჩანს, რომ სხვადასხვა მარცვლებს განსხვავებული გავლენა აქვთ ნაწილაკების ზომის შემცირებაზე და საჭიროა მეტი კვლევა.

არსებობს რამდენიმე კვლევა დიეტური ნაწილაკების ზომის გავლენის შესახებ ღორის სხეულის წონაზე და გოჭის ზრდის ეფექტურობაზე. სიმინდის მარცვლის ზომის შემცირება 1200 მკმ-დან 400 მკმ-მდე არ ახდენს გავლენას მეძუძური ღორების სხეულის წონასა და ცხიმის დაკარგვაზე, მაგრამ ამცირებს რძის საკვების მიღებას ლაქტაციის პერიოდში და ძუძუთი გოჭების წონის მატებას.