1, Μέθοδος προσδιορισμού μεγέθους σωματιδίων τροφοδοσίας
Το μέγεθος σωματιδίων ζωοτροφών αναφέρεται στο πάχος των πρώτων υλών ζωοτροφών, των προσθέτων ζωοτροφών και των προϊόντων ζωοτροφών. Προς το παρόν, το σχετικό εθνικό πρότυπο είναι η "Μέθοδος κοσκίνισης δύο στρωμάτων για τον προσδιορισμό του μεγέθους σωματιδίων λείανσης τροφοδοσίας" (GB/T5917.1-2008). Η διαδικασία δοκιμής είναι παρόμοια με τη μέθοδο δοκιμής που εκδόθηκε από την Αμερικανική Εταιρεία Γεωργικών Μηχανικών. Ανάλογα με την ένταση σύνθλιψης της τροφοδοσίας, η σύνθλιψη μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους: χονδρή σύνθλιψη και λεπτή σύνθλιψη. Γενικά, το μέγεθος των σωματιδίων είναι μεγαλύτερο από 1000 μm για χονδρή σύνθλιψη και το μέγεθος σωματιδίων είναι μικρότερο από 600 μm για λεπτή σύνθλιψη.
2, Διαδικασία σύνθλιψης τροφοδοσίας
Οι συνήθως χρησιμοποιούμενοι μύλοι ζωοτροφών περιλαμβάνουν σφυρόμυλους και τυμπάνους. Κατά τη χρήση, πρέπει να επιλέγεται ανάλογα με την έξοδο σύνθλιψης, την κατανάλωση ενέργειας και τον τύπο τροφοδοσίας. Σε σύγκριση με τον σφυρόμυλο, ο μύλος τυμπάνου έχει πιο ομοιόμορφο μέγεθος σωματιδίων, πιο δύσκολη λειτουργία και υψηλότερο κόστος μηχανής. Οι σφυρόμυλοι αυξάνουν την απώλεια υγρασίας των κόκκων, είναι θορυβώδεις και έχουν λιγότερο ομοιόμορφο μέγεθος σωματιδίων κατά τη σύνθλιψη, αλλά η εγκατάστασηκόστοςμπορεί να είναιτο μισό από αυτόένας τυμπάνος.
Γενικά, τα εργοστάσια τροφοδοσίας εγκαθιστούν μόνο έναν τύπο κονιοποιητή, σφυρόμυλος ή τυμπάνου. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η κοπή σε πολλά βήματα μπορεί να βελτιώσει την ομοιομορφία του μεγέθους των σωματιδίων και να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας. Η σύνθλιψη πολλαπλών σταδίων αναφέρεται στη σύνθλιψη με σφυρόμυλο και στη συνέχεια με τύμπανο. Ωστόσο, τα σχετικά δεδομένα είναι σπάνια και απαιτείται περαιτέρω έρευνα και σύγκριση.
3, Επίδραση του μεγέθους των σωματιδίων στην ενέργεια και την πεπτικότητα των θρεπτικών συστατικών των ζωοτροφών δημητριακών
Πολλές μελέτες έχουν αξιολογήσει το βέλτιστο μέγεθος σωματιδίων των δημητριακών και την επίδραση του μεγέθους των σωματιδίων στην πεπτικότητα της ενέργειας και των θρεπτικών συστατικών. Το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας συστάσεων για το βέλτιστο μέγεθος σωματιδίων εμφανίστηκε τον 20ο αιώνα και πιστεύεται ότι η τροφή με μέσο μέγεθος σωματιδίων 485-600 μm μπορεί να βελτιώσει την πεπτικότητα της ενέργειας και των θρεπτικών ουσιών και να προωθήσει την ανάπτυξη των χοίρων.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι η μείωση του μεγέθους των θρυμματισμένων σωματιδίων των κόκκων βελτιώνει την πεπτικότητα της ενέργειας. Η μείωση του μεγέθους των κόκκων του σίτου από 920 μm σε 580 μm μπορεί να αυξήσει το ATTD του αμύλου, αλλά δεν έχει καμία επίδραση στην τιμή ATTD του GE. Το ATTD των χοίρων GE, DM και CP που τρέφονταν με δίαιτα κριθαριού 400μm ήταν υψηλότερο από εκείνο της δίαιτας 700μm. Όταν το μέγεθος των σωματιδίων του καλαμποκιού μειώθηκε από 500μm σε 332μm, ο ρυθμός αποικοδόμησης του φυτικού φωσφόρου αυξήθηκε επίσης. Όταν το μέγεθος των κόκκων του καλαμποκιού μειώθηκε από 1200 μm σε 400 μm, το ATTD των DM, N και GE αυξήθηκε κατά 5%, 7%, και7 % αντίστοιχα, και ο τύπος του μύλου μπορεί να έχει αντίκτυπο στην πεπτικότητα της ενέργειας και των θρεπτικών συστατικών. Όταν το μέγεθος κόκκου του καλαμποκιού μειώθηκε από 865 μm σε 339 μm, αύξησε τα επίπεδα ATTD του αμύλου, GE, ME και DE, αλλά δεν είχε καμία επίδραση στη συνολική εντερική πεπτικότητα του P και στο SID του AA. Όταν το μέγεθος των κόκκων του καλαμποκιού μειώθηκε από 1500μm σε 641μm, το ATTD των DM, N και GE θα μπορούσε να αυξηθεί. Τα επίπεδα ATTD και ME του DM, GE σε χοίρους που τρέφονταν με 308 μm DDGS ήταν υψηλότερα από εκείνα σε χοίρους 818 μm DDGS, αλλά το μέγεθος των σωματιδίων δεν είχε καμία επίδραση στο ATTD των N και P. Αυτά τα δεδομένα δείχνουν ότι η ATTD των DM, N και P. Το GE μπορεί να βελτιωθεί όταν το μέγεθος των κόκκων καλαμποκιού μειωθεί κατά 500 μm. Γενικά, το μέγεθος των σωματιδίων του καλαμποκιού ή του καλαμποκιού DDGS δεν έχει καμία επίδραση στην πεπτικότητα του φωσφόρου. Η μείωση του μεγέθους των σωματιδίων σύνθλιψης της τροφής φασολιών μπορεί επίσης να βελτιώσει την πεπτικότητα της ενέργειας. Όταν το μέγεθος των σωματιδίων του λούπινου μειώθηκε από 1304 μm σε 567 μm, το ATTD του GE και του CP και το SID του AA αυξήθηκαν επίσης γραμμικά. Ομοίως, η μείωση του μεγέθους των σωματιδίων του κόκκινου μπιζελιού μπορεί επίσης να αυξήσει την πεπτικότητα του αμύλου και της ενέργειας. Όταν το μέγεθος των σωματιδίων του σογιάλευρου μειώθηκε από 949 μm σε 185 μm, δεν είχε καμία επίδραση στο μέσο SID της ενέργειας, βασικής και μη βασικής ΑΑ, αλλά αύξησε γραμμικά το SID της ισολευκίνης, της μεθειονίνης, της φαινυλαλανίνης και της βαλίνης. Οι συγγραφείς πρότειναν 600 μm άλευρα σόγιας για βέλτιστη πεπτικότητα AA και ενέργειας. Στα περισσότερα πειράματα, η μείωση του μεγέθους των σωματιδίων μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα DE και ME, τα οποία μπορεί να σχετίζονται με τη βελτίωση της πεπτικότητας του αμύλου. Για δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε άμυλο και υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες, η μείωση του μεγέθους των σωματιδίων της δίαιτας αυξάνει τα επίπεδα DE και ME, τα οποία μπορεί να σχετίζονται με τη μείωση του ιξώδους του χωνευτικού και τη βελτίωση της πεπτικότητας των ενεργειακών ουσιών.
4, Επίδραση του μεγέθους των σωματιδίων της τροφής στην παθογένεση του γαστρικού έλκους στους χοίρους
Το στομάχι χοίρου χωρίζεται σε αδενικές και μη αδενικές περιοχές. Η μη αδενική περιοχή είναι μια περιοχή υψηλής συχνότητας γαστρικού έλκους, επειδή ο γαστρικός βλεννογόνος στην αδενική περιοχή έχει προστατευτική δράση. Η μείωση του μεγέθους των σωματιδίων της τροφής είναι μία από τις αιτίες του γαστρικού έλκους και ο τύπος παραγωγής, η πυκνότητα παραγωγής και ο τύπος στέγασης μπορούν επίσης να προκαλέσουν γαστρικό έλκος στους χοίρους. Για παράδειγμα, η μείωση του μεγέθους των κόκκων καλαμποκιού από 1200 μm σε 400 μm και από 865 μm σε 339 μm μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της συχνότητας εμφάνισης γαστρικού έλκους στους χοίρους. Η συχνότητα εμφάνισης γαστρικού έλκους σε χοίρους που τρέφονταν με σφαιρίδια μεγέθους κόκκου καλαμποκιού 400 μm ήταν υψηλότερη από αυτή της σκόνης με το ίδιο μέγεθος κόκκου. Η χρήση σφαιριδίων έχει οδηγήσει σε αυξημένη συχνότητα εμφάνισης γαστρικών ελκών στους χοίρους. Αν υποθέσουμε ότι οι χοίροι ανέπτυξαν συμπτώματα γαστρικού έλκους 7 ημέρες μετά τη λήψη λεπτών σφαιριδίων, τότε η χορήγηση χονδροειδών σφαιριδίων για 7 ημέρες ανακούφισε επίσης τα συμπτώματα του γαστρικού έλκους. Οι χοίροι είναι ευαίσθητοι στη μόλυνση από ελικοβακτηρίδιο μετά από γαστρικό έλκος. Σε σύγκριση με τις χονδροειδείς ζωοτροφές και τις ζωοτροφές σε σκόνη, η έκκριση χλωρίου στο στομάχι αυξήθηκε όταν τα γουρούνια τρέφονταν με θρυμματισμένες δίαιτες ή σφαιρίδια. Η αύξηση του χλωρίου θα προωθήσει επίσης τον πολλαπλασιασμό του Helicobacter, με αποτέλεσμα τη μείωση του pH στο στομάχι.Επιδράσεις του μεγέθους των σωματιδίων της τροφής στην ανάπτυξη και την παραγωγική απόδοση των χοίρων
5, Επιδράσεις του μεγέθους των σωματιδίων της τροφής στην ανάπτυξη και την απόδοση των χοίρων
Η μείωση του μεγέθους των κόκκων μπορεί να αυξήσει την περιοχή δράσης των πεπτικών ενζύμων και να βελτιώσει την πεπτικότητα της ενέργειας και των θρεπτικών συστατικών. Ωστόσο, αυτή η αύξηση της πεπτικότητας δεν μεταφράζεται σε βελτιωμένη απόδοση ανάπτυξης, καθώς οι χοίροι θα αυξήσουν την πρόσληψη τροφής για να αντισταθμίσουν την έλλειψη πεπτικότητας και τελικά να λάβουν την ενέργεια που χρειάζονται. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι το βέλτιστο μέγεθος σωματιδίων σιταριού στις μερίδες απογαλακτισμένων χοιριδίων και χοίρων πάχυνσης είναι 600 μm και 1300 μm, αντίστοιχα.
Όταν το μέγεθος των κόκκων του σιταριού μειώθηκε από 1200μm σε 980μm, η πρόσληψη τροφής μπορούσε να αυξηθεί, αλλά η αποδοτικότητα της τροφής δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Ομοίως, όταν το μέγεθος των κόκκων του σιταριού μειώθηκε από 1300 μm σε 600 μm, η αποτελεσματικότητα της τροφοδοσίας των παχυνόμενων χοίρων 93-114 kg μπορούσε να βελτιωθεί, αλλά δεν είχε καμία επίδραση στους χοίρους πάχυνσης 67-93 kg. Για κάθε 100 μm μείωση του μεγέθους των κόκκων καλαμποκιού, το G:F των αναπτυσσόμενων χοίρων αυξήθηκε κατά 1,3%. Όταν το μέγεθος των κόκκων του καλαμποκιού μειώθηκε από 800 μm σε 400 μm, το G:F των χοίρων αυξήθηκε κατά 7%. Διαφορετικοί κόκκοι έχουν διαφορετικά αποτελέσματα μείωσης του μεγέθους των σωματιδίων, όπως το καλαμπόκι ή το σόργο με το ίδιο μέγεθος σωματιδίων και το ίδιο εύρος μείωσης μεγέθους σωματιδίων, οι χοίροι προτιμούν το καλαμπόκι. Όταν το μέγεθος κόκκου του καλαμποκιού μειώθηκε από 1000μm σε 400μm, το ADFI των χοίρων μειώθηκε και το G:F αυξήθηκε. Όταν το μέγεθος κόκκου του σόργου μειώθηκε από 724 μm σε 319 μm, το G:F των χοίρων φινιρίσματος αυξήθηκε επίσης. Ωστόσο, η απόδοση ανάπτυξης των χοίρων που τράφηκαν με 639 μm ή 444 μm σογιάλευρο ήταν παρόμοια με εκείνη των 965 μm ή 1226 μm σογιάλευρου, η οποία μπορεί να οφείλεται στη μικρή προσθήκη σογιάλευρου . Επομένως, τα οφέλη που προκύπτουν από τη μείωση του μεγέθους των σωματιδίων της τροφής θα αντικατοπτρίζονται μόνο όταν η τροφή προστίθεται σε μεγάλο ποσοστό στη δίαιτα.
Όταν το μέγεθος των κόκκων του καλαμποκιού μειώθηκε από 865 μm σε 339 μm ή από 1000 μm σε 400 μm και το μέγεθος κόκκου του σόργου μειώθηκε από 724 μm σε 319 μm, ο ρυθμός σφαγής του σφαγίου των χοίρων πάχυνσης θα μπορούσε να βελτιωθεί. Ο λόγος ανάλυσης μπορεί να είναι η μείωση του μεγέθους των κόκκων, που οδηγεί στη μείωση του βάρους του εντέρου. Ωστόσο, ορισμένες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι όταν το μέγεθος των κόκκων του σιταριού μειώνεται από 1300 μm σε 600 μm, δεν έχει καμία επίδραση στον ρυθμό σφαγής των χοίρων πάχυνσης. Μπορεί να φανεί ότι διαφορετικοί κόκκοι έχουν διαφορετικά αποτελέσματα στη μείωση του μεγέθους των σωματιδίων και χρειάζεται περισσότερη έρευνα.
Υπάρχουν λίγες μελέτες σχετικά με την επίδραση του διατροφικού μεγέθους σωματιδίων στο σωματικό βάρος της χοιρομητέρας και στην απόδοση ανάπτυξης των χοιριδίων. Η μείωση του μεγέθους των κόκκων καλαμποκιού από 1200 μm σε 400 μm δεν έχει καμία επίδραση στο σωματικό βάρος και την απώλεια λίπους των θηλαζουσών χοιρομητέρων, αλλά μειώνει την πρόσληψη τροφής των χοιρομητέρων κατά τη διάρκεια της γαλουχίας καιοαύξηση βάρους των θηλαζόντων χοιριδίων.
